විඳීම් සටහනක් පමණි.
' තෙමි තෙමිම මම ' නම් අපූරු කාව්‍ය සංග්‍රහයෙන් තම නම සළකුණු කළ දමිත් එහිම දිගුවක් ලෙස ගද්‍ය කාව්‍යයක් අප අත තබා ඇත. බසෙහිද සිද්ධීන්ගේද හැඟීම්වලද සබැඳියාවන්ගේද යන මොන අංශයෙන් ගත්තත්. නණ ලළ අතහැරීම වැනි ලේබල්ගත රැඩිකල් බස් බිඳීම් වලට එහා ගිය පෙළහරක් පාමින්. ආකෘතියට පවා පණ පිහිටුවමින්.
මෙම කෘතිය නවකතාවක්ද කෙටි නවකතාවක්ද නැතිනම් කෙටිකතාවක්ද යන තාක්ෂණික හරඹයෙන් ගැලවෙනු වස් මම මෙය ගද්‍ය කාව්‍යයකැයි හඳුන්වනු රිසියෙමි. ඒ ලියා එළි දක්වා ඇති හැඟීම් ගොන්න වර්ගීකරණය කිරීමට යෑම ප්‍රේමයට අරුත් සපයන්නාක් මෙනම ඵල රහිත එකක් වන හෙයින්.
දමිත්ගේ කථාව ලිවිය යුත්තේ දමිත් ලියා ඇති ශෛලියෙන්ම වන්නේ ය. මන්ද ඒ තුළ හැඟීම් දැනීම් මිස විඳීම් විඳවීම් මිස මහා කතාවක් ඇතුලත් නොවන හෙයින්. මහා සමාජ වපසරියක් ස්පර්ශ කරනු වෙනුවට තනි මිනිසෙකුගේ මනෝ භාවයන්ම යළි යළිත් පාදමින් ඉස්මතු කරමින් ඒවා ඒවා සමඟම ගටමින් කෙරෙන වියමනක් පමණක් වන හෙයින්.
පාඨකයා විසින් ඉතා සරල ප්‍රේමකතාවක් ලෙස සළකා අතහැර දැමිය හැකිව තිබූ කතාවක් කීමට කාව්‍යාත්මක බසක්ද ඒ කවි බස නිසාම පාඨකයාට පහසුවෙන් මඟහැරිය නොහැකි ලෙස ඒ තුලම අර්ථ දැක්වෙන මිනිස් හේතුඵල සම්බන්ධතාවයන් දාමයක්ද යුතු ඉස්කිරිම අප සැමගේම ප්‍රේමණීය ජීවිත ගැන මතකයන් යළි යළිත් අවුලුවාලයි.
මුල්වර කියවීමේ දී මෙය නව යොවුන් තරුණයකුගේ ප්‍රථම ප්‍රේම අත්දැකීමක විලසින් ලියැවුණ කතාවකැයි දැණුනද දෙවනවරදී ඒ හැඟීම බිඳලමින් ඕනෑම අවධියක ඕනෑම ප්‍රේමයක් මෙබඳුවන්නේ යැයි තහවුරු කරවන්නට තරම් දමිත්ගේ ලියමන සමත් වූයේ ය.
ඉස්කිරිම කියැවූ ඇතැමුන් මෙය මාටින් වික්‍රමසිංහයන්ගේ විරාගයට ලංවන පොතකැයි කියා අදහස් දැක්වූවද මට අනුව නම් කථාව පුරා ගලා යන ආතතිමය ප්‍රේමයත් විරහවත් දෙක වඩා ලංවන්නේ ' මලගිය ඇත්තෝ' වැනි කෘතියකට හෝ ' පත් සිඳුණු වසන්තය' වැනි කෘතියකට වන්නේ ය. ලාලසාව වඩවන බස් හැසීරීමත් සමඟම.
දමිත් සිය චරිතයන්හි මනෝභාවයන් දෙබස් හා විස්තරකිරීම් වලින් ඉදිරිපත් කරණවාට අමතරව ආකෘතිය තුලින්ද ඉදිරිපත් කිරීමෙහි මහන්සි ගන්නේ ය. තම ප්‍රේමය පැලවී වැඩී ඵල දරා අවසන් වනතුරු කාව්‍යාත්මකව කථාව කියන කතානායකයා ප්‍රේමය මඟහැර දුරකට ගිය තැන පටන් කතාව කියන්නේ සම්මත ලියන බසෙනි. ඒ ආකෘතිකමය අත්හදා බැලීම ඒ ජාතියේ හොඳම එකක් බවද ලියා තැබිය යුතු ය.
ඒ නිර්භීතකමටත් කතාව පුරා ඇති සංයමයටත් ඉවසීමටත් ඇවැසි දේ පමණක් ලිවිය යුත්ත පමණක් තෝරා ලිවීමට ගෙන ඇති උත්සාහයටත් ස්තූතිය පුද කරනු කැමැත්තෙමි.
No comments:
Post a Comment