ගත නලෙන් සනහා
වත පොදෙන් පිරිමැද
නුබ නේක පැහැ මවා
හෝස් ගා වටනේ ය
සිරි සිරින් කන් පුරා
සර සරින් බිම සරා
දිය කඳුරු ඇලි තනා
සයුරට ම අදනේ ය
මඳ සිහිල් පිනි බිඳි ද
වක ගැසුණු වල වල් ද
හෙණ ගැසූ මහ ගස් ද
එහෙම්ම ම තියෙද් දී .....
' ඉතිං මට මහන්සියි.....! '
සැනින් කියා - වැරෙන් නික්ම
අදිසිව ම යන්නේ ය..................