:: අාකාස හීන 05 ::

වයලා. අතිරේක නිළියක් වූවා ය. ' ක්ලෝස් අප් ' එකක් වෙනුවෙන් 'ලොකේෂන්' බැලීමට කැමති වන.

මාලා. ප්‍රධාන නිළියක වූවා ය. ' ක්ලෝස් අප් ' වැඩිපුර ලැබෙන.

“ මොකද ඔයා කියන්නෙ මං ගියාට කමක් නෑ නේ ? ”

එක් අවස්ථාවක දී වයලා මාලාගෙන් අසන්නී ය. නිශ්පාදන කළමනාකරු සමඟ දර්ශන පසුතලයන් සෙවීමේ ගමනකට එක් වීමට පෙර.

වයලා ද මාලා ද අපට හමුවන්නේ 'අසුර නිකාය' නම් නවකතාවේ දී ය. සුගතපාල ද සිල්වා අතින් ලියැවුණු.

නැත.

මා මේ ලියන්නට යන්නේ වයලා ගැනවත් මාලා ගැනවත් නොවේ.

තිර පරීක්ෂණ සඳහා යැයි කියමින් සබන් කැට අතට දී නිරුවත් කර කැමරා වල සටහන් කරගත් රූපයන්හි හිමිකාරියන් වූ උන්නතිකාමී මෝඩ ගැහැණුන් ගැන හෝ උන්ගේ ආශාවෙන් තමාගේ ආශාවන් ද පසුම්බිය ද තෘප්ත කිරීමෙහි මාර්ගය පාදාගත් සිඟාල පිරිමින් ගැන ද නොවේ.

සුගතපාල ද සිල්වා වයලාගේ ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු ලෙස මාලාගේ මුවට නංවන දෙබස ගැන ය.

“ ඔයාට හොඳ මොකක්ද කියල ඔයා දන්නවනේ වයලා. අනිත් මිනිස්සු කොහොමද ඔයාට හොඳ දේවල් දන්නෙ. ඔයා පුරුදු වෙන්න ඕන ඔයාගෙ තීරණ ගන්න. අනුන් දෙන තීරණ අරගෙන වැරදුණොත් ඔයාට වෙන්නෙ අනුන්ට දොස් කියන්න...”

අප බොහෝ දෙනෙකු වයලා ලා ය.

අපට නැත්තේ ද අපේ තීරණ අපම ගැනීමේ පුරුද්ද ය. අප රඳා පවතින්නේම අනුන්ගේ තීරණ මත ය. අදහස් මත ය. රුචි අරුචි කම් මත ය. ඒ අප පුරුදු වී ඇති හැටි ය. අලස බවින් යුතු හෙයින්. උජුපටිපන්න නොවන හෙයින්. බිය හෙයින්. අසරණ හෙයින්.

අප විසින් ගනු ලබන තීරණයන් ගැන අපි බිය වන්නෙමු. අප විසින් කරන්නා වූ තේරීම් වල ප්‍රතිපලයන් ගැන සැලෙන්නෙමු.

එහෙයින්ම ඒ ප්‍රතිපලයන් ගැට ගැසීමට අනෙකකු සොයන්නෙමු. ජීවී වේවා. අජීවී වේවා.

ආදරයේ දී ද මිත්‍රත්වයේ දී ද ඉපැයීමේ දී ද අදහස් ප්‍රකාශනයේ දී ද සමාජ ජීවිතයේ ද අඩුවක් නැතිවම.

ජීවත් වෙද්දී.

අපි අපේ තීරණ අනුන්ගේ වදනින් වෙර ගන්වා ගන්නෙමු. උත්ප්‍රාසාත්මක ලෙස ඒ තීරණය අප කැමතිම තීරණය ද වන්නේ ය. බොහෝ තැන. බොහෝ විට.

අප කැමති තීරණයට අනෙකා අකමැති නම් කැමැත්තෙකු සොයා යන්නෙමු. අවකාශයේ හෝ කාලයේ.

එවැන්නෙකු නැති වුවහොත් එම තීරණයේ වගකීම දෙවියන්ට හෝ සිහිනයකට හෝ බාර දෙන්නෙමු.

අවසන.

තීරණයන්හි වගකීම ඒ මත තබා වගකීමෙන් නිදහස් වන්නෙමු. දොස් පවරමින්.

මා ද ඔබ ද අනෙකුන් ද ජීවත්වන මේ ලෝකය මෙහෙම වී ඇත්තේ එහෙම ය. සියල්ලෝම පාහේ එහෙම වූ නිසා ය.

යළිත් 'අසුර නිකාය' උපුටමි. මෙවර ලක්දාස.

“ මිනිස්සු පොඩි දරුවො නෙවි. ඒ ගොල්ලන්ට උගන්වන්න බෑ. ඉගෙන ගන්න ඕන.....”

ඔබේ තීරණ ඔබ විසින් ගන්නා තාක් ඔබ සර්වජන ඡන්ද බලය ලැබීමට නොව වැඩිහිටියකු වීමටවත් සුදුසු නොවන්නේ ය.