පිරිමි දහසය දෙනෙක්ද ගැහැණු තුනහමාරක්ද සහභාගිවූ රැස්වීම අවසන් වූයේ මඳ වැස්සක් වැටෙමින් තිබියදීය.
වැස්ස. කොළඹ වූ සියළු නවාතැන්හල් තෙමමින් ඇද හැළුණි.
අපි. පිටත මහ වැසි වසිද්දී, බත්තරමුල්ලෙහි වූ හතර හය ප්‍රමාණයේ නාන කාමරයකින් දහදිය සෝදා හලෙමු.
“ ආ.....!“
මේසය මත තිබූ මාලය ගත් ඇ මා වෙත පෑවාය. කොණ්ඩ කටුවක් දත් අතර තිබියදීම.
“මොකටද....?“
“ අරන් යන්න ...!“
“කොහාටද....?“
“යන හැමතැනම. පරෙස්සමට. හැබැයි මට ආපහු දෙන්න.“
“කවද්ද...?“
“ඊලඟ දවසෙ....!“
******************************
ඊලඟ දවස. තවත් මාස තුනයි තුන්කාලකට පසුව එළඹුණි.
මාලය. මම යලි ඇය වෙත පෑවෙමි.
ඇය. වහා පැන මාලය ගත්තාය. ආදරයෙන්. ආශාවෙන්. උනන්දුවෙන්.
“දැන් මට පුළුවනි මෙයාගෙන් අහගන්න ඔයා මං නැති අතරෙ මොකද කලේ කියල.....!“
No comments:
Post a Comment