සිඳු පතුල සැඟව ගිය
වැලි අතර පැතිර ගිය
රළ මතින් නැඟී එන
අඳෝනා මැකී නැත
කටු කම්බි ඇණී ගිය
මුල් වැදී ඉරී ගිය
දුවද්දී තැලී ගිය
සිත් තවම ඔද්දල්ය
එකුන් දස වස වුවද
අද මෙන්ම මතක ඇත
ගිය උන්ද හිඳි උන්ද
තලා ලූ මහ දියඹ
පහන් පූජා නැතිය
සෙත් කවිත් අද නැතිය
කාලයේ සුනාමිය
වසා ඇත ඒ මතක
මුල් කඩා වීසි කොට
පැතුම් මත රෝපිත
ටකරමින් සෙවණ ලද
පාවෙනා ජීවිත
ගිය උන්ද හිඳි උන්ද
දයාවෙන් සිහි කරමි
දසවසක් වෙද්දිවත්
නිදුක් වේ වැයි පතමි.
